Het lozen van afvalwater gaat gepaard met kosten. De VMM-aangifte voor afvalwaterlozing is een jaarlijkse verplichting waarbij bedrijven moeten aangeven welke kosten ze moeten betalen voor de lozing van afvalwater.
Het proces van het invullen van deze VMM-aangifte is vrij eenvoudig. Het vereist slechts het aankruisen van enkele vragen en het verstrekken van de juiste serienummers van de debietmeters die betrekking hebben op de lozing. Hiermee is de VMM-aangifte snel en gemakkelijk voltooid.
Het kan echter gebeuren dat werkgevers aanzienlijke bedragen moeten betalen voor de afvalwaterlozing, voornamelijk omdat ze hebben ingestemd met een ‘forfaitaire’ berekening. Dit leidt tot een ‘forfaitaire’ factuur, wat eigenlijk een synoniem is voor een ‘maximale’ factuur. Het is belangrijk op te merken dat de VMM geen liefdadigheidsinstelling voor bedrijven is.
Wat wellicht niet algemeen bekend is, is dat bedrijven al aanzienlijke bedragen betalen voor de lozing van afvalwater via hun maandelijkse facturen voor stads- of leidingwater.
De resultaten van wateranalyses die bij de uitgebreide berekeningsmethode worden aangewend veel gunstiger uitpakken dan de forfaitaire resultaten. Bedrijven betalen soms voor water dat tijdens het productieproces verdampt maar niet wordt geloosd. Ook het spoelwater van koeltorens is een overweging waard. Het kan lonend zijn om debietmeters te plaatsen, maar de locaties daarvan moeten zorgvuldig worden overwogen.
Het invullen van een VMM-aangifte op een meer gedetailleerde manier, is werk voor een deskundige, echter kan aanzienlijke besparingen opleveren. Sommige bedrijven kunnen jaarlijks tienduizenden euro’s besparen door de VMM aangifte op een optimale wijze door een deskundige in te vullen.